زمین شناسی، کانی سازی، ژئوشیمی و مطالعات مغناطیس سنجی در کانی سازی آهن کلاه ابوذر

کانسارآهن کلاه ابوذر در 90 کیلومتری جاده نیشابور- قوچان (استان خراسان رضوی) در زون ساختاری بینالود واقع گردیده است. واحدهای رسوبی منطقه شامل آهک ها و ماسه سنگ های کرتاسه زیرین می باشند. سنگ های آذرین منطقه شامل واحدهای دیوریتی، هورنبلند دیوریت پورفیری و گرانیت پورفیری می باشند که به درون این واحدها نفوذ کرده اند. شسکتگی ها و ریز شکستگی ها بصورت رگه_ رگچه های مختلف ظاهر شده و مجاری مناسبی برای نفوذ محلول های هیدروترمالی فراهم نموده اند. دو نوع آلتراسیون در منطقه رخ داده است: 1) کربناتی شدن 2) سیلیسی شدن. کانی سازی آهن به صورت توده ای و رگه- رگچه ای در واحدهای کربناته منطقه دیده می شود. کانی سازی در منطقه به دو صورت هیپوژن و سوپرژن رخ داده است. بخش اعظم کانی سازی در منطقه در مرحله هیپوژن صورت گرفته است. کانه زایی هیدروترمال هیپوژن شامل تشکیل کانی های هماتیت و پیریت می باشد. در مرحله سوپرژن گوتیت با بافت جانشینی تشکیل شده است. کانی گوتیت حاصل از اکسیداسیون سولفیدهای آهن مخصوصاً پیریت در اثر فرآیندهای سوپرژن بوده است. میانگین فراوانی آهن در کانسنگ هماتیتی منطقه مورد مطالعه 24.95% می باشد. با توجه به دیاگرام s2ƒ t- هماتیت به همراه پیریت از محلول های هیدروترمال در دمای کمتر از c°200 تشکیل شده است. با توجه به حضور هماتیت در سطح و احتمال حضور مگنتیت در عمق، روش مغناطیس سنجی برای شناسایی ذخایر پنهان تشخیص داده شد. شدت کل میدان مغناطیسی در 220 نقطه در شبکه های 5×20 متر اندازه گیری شد. میدان مغناطیسی در منطقه مورد مطالعه بر اساس نقشه مغناطیس هوایی منطقه، 48600 گاما در نظر گرفته شد. شدت میدان مغناطیسی اندازه گیری شده 49369 تا 49197 گاما بوده است. همچنین پذیرفتاری مغناطیسی در 73 نقطه بر روی رخنمون های سنگی واقع در طول پروفیل های برداشت مغناطیسی اندازه گیری شد. تغییرات پذیرفتاری مغناطیسی در سنگ های منطقه بین si5-10×3 تا si5-10×2600 تغییر می کند. بیشترین پذیرفتاری مربوط به واحد هورنیلند دیوریت پورفیری و کمترین پذیرفتاری مربوط به واحدهای آهکی منطقه می باشد. جمعاً 10 پروفیل برداشت گردید. در هر پروفیل سه نیمرخ حساسیت مغناطیسی، شدت کل میدان مغناطیسی و زمین شناسی سطحی برای مقایسه با هم رسم شد. نتیجه این مقایسه ها با توجه به نا هماهنگ بودن حساسیت و شدت کل میدان و یا ناهماهنگ بودن بودن آن، اطلاعاتی راجع به عمق نسبی آنومالی ها فراهم می کند. نقشه های شدت کل میدان مغناطیسی، منحنی میزان، سیاه و سفید تابش نور، انتقال به قطب، مشتق اول قائم، ادامه به سمت بالا و سه بعدی به وسیله نرم افزار er mapper تهیه شد. بررسی این نقشه ها وجود آنومالی های مجزا با فاصله کمتر از 20 متر از هم با روندse-sw را نشان می دهد. طول و عرض آنومالی a در جنوب منطقه به ترتیب حدود50 و30 متر و آنومالی های b,cوd در مرکز منطقه به ترتیب حدود 10 و 5 متر می باشد. با بررسی نقشه های ادامه به سمت بالا در ارتفاعات مختلف، علاوه بر آنومالی های جنوب منطقه، آنومالی هایی در غرب منطقه مشاهده شد. عمق نسبی تمام آنومالی های مشاهده شده از کمتر از 10 متر تا 100 متر تخمین زده شد. منبع ایجاد کننده آنومالی جنوب و مرکز واحد هورنبلند دیوریت پورفیری تفسیر می شود. محل آنومالی غرب که منطبق بر محل ترانشه هماتیتی می باشد، به عنوان نقاط حفاری پیشنهاد می شود.